De praktijk!

“Sinds een half jaar weet ik dat ik een beginnende vorm van Alzheimer heb. Nu lukt het me nog om alle geldzaken te regelen. Maar alles gaat langzamer. Ik ben bang dat ik het zelf niet in de gaten heb als ik steken laat vallen. Mijn man heeft er geen kijk op. Ik zou het hem wel kunnen leren, maar als ik het straks echt niet meer kan heeft hij zijn handen meer dan vol aan de mantelzorg. Nu ik nog goed ben, wil ik ervoor zorgen dat de geldzaken ook straks op rolletjes lopen. Hoe kan ik de toekomst een stapje voor zijn?”

“Mijn partner regelt altijd onze financiën. De belastingzaken, de toeslagen, contact met de overheid; hij doet het graag en vlekkeloos. Ik heb er geen omkijken naar. Dat is maar goed ook, want ik zou niet weten hoe het allemaal moet. De laatste tijd holt zijn gezondheid achteruit. Het duurt niet lang meer of ik blijf alleen achter. Hoe moet dat nou met de geldzaken? Mijn kinderen wil ik er niet mee lastigvallen.”

“Onze gehandicapte dochter woont bij ons thuis. Maar hoe lang nog? Mijn partner en ik zijn de jongste niet meer. We praten vaak over waar onze dochter moet gaan wonen als wij niet meer voor haar kunnen zorgen. En wie regelt dan haar geldzaken? Nu zijn wij haar bewindvoerder.”

“Mijn ouders hebben een mooi en zorgzaam leven. Door hun leeftijd en gezondheid gaat alles nog, maar het is een wankel evenwicht. Samen met mijn broer en zus zorg ik dat ze nog in hun eigen huis kunnen wonen. Mijn moeder heeft gevraagd of ik hun geldzaken wil verzorgen. Dat vind ik geen goed idee. Daar komt geheid ruzie van. Mijn broer en zus steggelen nu al over de aanstaande erfenis. Ik zoek een onpartijdig persoon, iemand die de geldzaken van mijn ouders namens hen wil regelen.”

“Mijn ouders wonen nog steeds gelukkig samen. De leeftijd en gezondheid zorgen er voor dat niet alles meer zo georganiseerd gaat. Mijn vrouw en ik hebben ook al moeite met alle regels en we zagen de zorgen bij hen groeien. We besloten toen hulp in te schakelen, maar voordat dit allemaal geregeld was waren we zomaar een half jaar verder. En dat was gewoon te laat.”

“Ik heb al sinds jaar en dag een vertrouwenspersoon. Hij regelt alles voor mij in het geval ik dat zelf niet meer kan. Dit is een ongeschreven afspraak met elkaar. Hij zal zorgen dat de zaken doorlopen zoals ik dat wens zodat alles goed geregeld is voor mijn partner en kinderen. Maar ook mijn vertrouwenspersoon wordt ouder. Wat als hij een beroerte krijgt of op leeftijd komt waarop hij dit werk niet meer wil of kan overnemen van me? Wie regelt dan mijn zaken zodra dat nodig is?”

“Mijn vrouw en ik hebben samen een woonhuis. We willen graag naar een appartement en hebben eerst ons huis te koop gezet. Nu kreeg mijn vrouw een beroerte en is zij volgens de notaris niet meer bevoegd om het huis te verkopen. We moeten nu eerst naar de Rechtbank en een volmacht voor mij regelen. Maar wat een gedoe. Het is al erg genoeg om te zien wat de beroerte met mijn vrouw heeft gedaan en nu missen we dadelijk misschien ook ons appartement. Hoe had ik dit kunnen voorkomen?”

“Ik ben door de Rechtbank aangesteld als bewindvoerder voor mijn moeder. Mijn vader is al 30 jaar geleden overleden. Gelukkig heeft mijn moeder een nieuwe partner gevonden waar ze weer een mooi leven mee heeft gehad. Tussen zijn familie en ons boterde het niet zo goed. Uit respect bleven we vriendelijk voor elkaar, maar vertrouwen was er nooit. Toen mijn moeder 3 jaar geleden verschijnselen van dementie vertoonde stelden wij al voor om haar onder bewind te plaatsen. Hij bleef dit tegenwerken, ook toen ze al 5 maanden was opgenomen in een verpleeghuis. Toen hij overleed was het binnen 2 maanden geregeld bij de Rechtbank en toen bleek dat er door zijn zoon behoorlijke bedragen van de rekening waren opgenomen van mijn moeder.

Waarom hebben we 3 jaar terug niet doorgepakt en een onafhankelijke bewindvoerder aangesteld?”